Günün Öykücüsü Sait Faik Abasıyanık...

Gerçek adı Mehmet Sait'tir. Sait Faik Abasıyanık, 18 Kasım 1906 tarihinde Adapazarı'nda doğdu. Babası Mehmet Faik Bey, kereste tüccarıydı. İlköğrenimine Adapazarı'nda başlayan Abasıyanık, ortaöğrenimine İstanbul Erkek Lisesi ve Bursa Lisesi'nde devam etti. Edebiyat hayatına bu dönemde şiir ile atıldı.

İlk öyküsü İpek Mendil'i 1926 yılında yazdı. 1929'da Kenan Hulusi aracığıyla ''Uçurtma'' adlı öyküsü Milliyet Gazetesi'nde yayınlandı. 1928 yılında girdiği İstanbul Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü'nde iki sene okuduktan sonra babasının isteği üzerine İsviçre'ye iktisat okumaya gitti. Daha sonra Fransa'ya geçti.

1931-1935 yılları arasında Fransa'da kaldı. Kültürel yapısı ilginç gelen Grenoble şehrinde uzun bir süre kalarak entellektüel çevrelere girdi. Burada sürdüğü düzensiz yaşam yüzünden babası kendisini geri çağırdı ve 1935 yılında yüksek öğrenimini yarıda bırakarak Türkiye'ye döndü.

Türkiye'ye döndükten sonra bir süre Halıcıoğlu Ermeni Yetim Mektebi'nde türkçe öğretmenliği yaptı. Ardından babasının açtığı toptancı tahıl mağazasını işletmekle uğraşsa da başarılı olamadı. II. Dünya Savaşı yıllarında "Haber" adlı gazatede adliye muhabirliği yaptı. Bu dönemden sonra sadece yazı işleriyle uğraşmaya karar verdi. 1936'da ilk kitabı "Semaver" yayımlandı.

 1939 yılında babasının ölümü üzerine yazmayı bıraktı. Maddi güçlük çeken annesiyle birlikte Burgazada'daki evinde yaşamaya başladı. Türkiye'de siyasi rejimin yazarlara baskısının ağır olduğu bir dönemde, 1940 yılında "Şahmerdan" adlı kitabı kitabını yayımladı. Bu kitapta bulunan bir öykü nedeniyle Sıkıyönetim Mahkemesi'nce yargılandı. Baraatine kadar "Medar-ı Muaşeret Motoru" adlı kitabı da toplatıldı. 1946 yılında kendisine siroz teşhisi konulana kadar yazmaya devam etti. Daha sonra yazmaya yeniden başladı.

1951 yılında yazdığı "Kayıp Aranıyor" adlı kitabı toplatıldı. 1953'de Amerika'daki "Mark Twain" derneğine fahri üye seçildi. Sait Faik Abasıyanık, 11 Mayıs 1954 tarihinde Burgazada'daki evinde siroz nedeniyle vefat etti. 1963 yılında annesinin ölümünden sonra evi "Sait Faik Müzesi" haline getirildi. Vasiyeti gereğince eserleri Darüşşafaka Derneği'ne bırakıldı. Annesi Makbule Hanım'ın çabalarıyla ölümünden bir yıl sonra verilmeye başlanan hikaye ödülü "Sait Faik Hikaye Armağanı" halen devam etmektedir.

ESERLERİ

Öykü kitapları

 Semaver 1936

Sarnıç 1939

Şahmerdan 1940

Lüzumsuz Adam 1948

Mahalle Kahvesi 1950

Havada Bulut 1951

Kumpanya 1951

Havuzbaşı 1952

Son Kuşlar 1952

Alem Dağında Var Bir Yılan 1954

Az Şekerli 1954

Tüneldeki Çocuk 1955

Mahkeme Kapısı 1956

Romanları

Medar-ı Muaşeret Motoru (Birtakım İnsanlar) 1944

Kayıp Aranıyor 1953